••NOTY AUTORSKIE•• Sam początek

Grażyna Borkowska – profesor doktor habilitowana. Pracuje w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, redaktor naczelna „Pamiętnika Literackiego”, autorka licznych książek i artykułów naukowych poświęconych literaturze XIX i XX wieku.

Sławomir Buryła – profesor zwyczajny w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie. Zajmuje się literaturą współczesną (zwłaszcza wojny i okupacji oraz Holocaustu), edytorstwem, a od pewnego czasu również kulturą popularną. Ostatnio wydał książkę Tematy (nie)opisane. Współredagował m.in. tom Wojna: doświadczenia i zapis (razem z Pawłem Rodakiem). Jest współautorem i redaktorem monografii Literatura polska wobec Zagłady (1939–1968) (razem z Dorotą Krawczyńską i Jackiem Leociakiem). W druku znajduje się zbiór jego szkiców Wokół Zagłady.

Przemysław Czapliński – profesor zwyczajny; historyk literatury XX i XXI wieku, eseista, tłumacz, krytyk literacki; współtwórca Zakładu Antropologii Literatury (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu), kierownik specjalności krytycznoliterackiej. Autor ponad dziesięciu książek – ostatnio: Polska do wymiany (2009), Resztki nowoczesności (2011), Poruszona mapa (2016). Redaktor tomów zbiorowych – m. in.:  Nowoczesność i sarmatyzm (Poznań 2011), Literatura ustna (2011) oraz Kamp. Antologia przekładów (współredaktor: Anna Mizerka; 2013). Kurator wielu cyklów dyskusyjnych  – m. in. „Moc truchleje. Debaty o polskim katolicyzmie” (Centrum Kultury Zamek, Poznań), „Boskie narracje. O wierze, religii i bogach rozmowy z pisarzami” (Teatr Polski, Poznań 2016); „Bioklasy: segregacje i sojusze” (Warszawa 2016). Przedmiot badań: literatura (polska) i problemy późnej nowoczesności. 

Helena Datner –  doktor socjologii, pracuje naukowo w  Żydowskim Instytucie Historycznym. Zajmuje się socjologią historyczną, a w szczególności społeczną historią Żydów w XIX wieku oraz historią społeczności żydowskiej w Polsce po II wojnie światowej.

Aleksander Fiut – profesor zwyczajny na Uniwersytecie Jagiellońskim, historyk literatury, krytyk literacki, eseista. Jego zainteresowania obejmują: polską literaturę współczesną (szczególnie poezję Czesława Miłosza), pogranicze literatury i socjologii oraz antropologii, a także studia postkolonialne. Ostatnio wydał: W stronę Miłosza (2003), Spotkania z Innym (2005). Jego książki ukazywały się w przekładzie na język angielski, czeski, rumuński, ukraiński.

Hanna Gosk – profesor zwyczajny w Zakładzie Literatury XX i XXI wieku Instytutu Literatury Polskiej na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Kieruje Pracownią Antropologicznych Problemów Literatury. W 2009 r. stworzyła sieć naukową – Centrum Badań Dyskursów Postzależnościowych. Zajmuje się prozą i krytyką literacką; literaturą dokumentu osobistego; problematyką zmian zachodzących w prozie polskiej po roku 1989; literackim obrazowaniem historii oraz nowszymi metodologiami w podejściu do literatury współczesnej z akcentem na ujęcia antropologiczne, postkolonialne. Autorka i redaktorka licznych książek naukowych. Ostatnio opublikowała Wychodzenie z „cienia imperium”. Wątki postzależnościowe w literaturze polskiej XX i XXI wieku (2015).

Karol Hryniewicz – doktor w Zakładzie Literatury XX i XXI wieku na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Literaturoznawca i filozof, autor książki Cogito i dubito. Dyskurs estetyczny w poezji Zbigniewa Herberta i Tadeusza Różewicza.

Jerzy Jarzębski – profesor na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego i w Państwowej Wyższej Szkole Wschodnioeuropejskiej w Przemyślu, autor kilkunastu książek na temat prozy polskiej w XX i XXI wieku, zwłaszcza opracowań krytycznych i edycji utworów Gombrowicza, Schulza i Lema. Ostatnio wydał:  Proza. Wykroje i wzory  (2016) oraz Schulzowskie miejsca i znaki (2016).

Bożena Karwowska – associate professor na Wydziale Studiów Europy Środkowej, Wschodniej i Północnej, University of British Columbia, w Vancouver. Jej zainteresowania badawcze obejmują zagadnienia związane z czytelnikiem i recepcją literacką, teoriami feministycznymi oraz literacką reprezentacją kobiet w literaturach słowiańskich. Autorka książek: Recepcja krytyczna Czesława Miłosza i Josifa Brodskiego w krajach anglojęzycznych (2000); Ciało. Seksualność. Obozy zagłady (2009), Druga płeć na wygnaniu. Doświadczenie migracyjne w opowieści powojennych pisarek polskich (2013); współredagowała (z Hanną Gosk) tomy (Nie)obecność. Pominięcia i przemilczenia w narracjach XX wieku (2008) oraz (Nie)przezroczystość normalności w literaturze polskiej XX i XXI wieku (2014). Publikuje między innymi w „Tekstach drugich”, „Canadian-Slavonic Papers”, „Przeglądzie Humanistycznym” i „Ruchu Literackim”.

Anna Kasperek – absolwentka Wydziału Filozofii w Akademii Ignatianum w Krakowie oraz Wydziału Polonistyki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie doktorantka na Wydziale Polonistyki tejże uczelni. Obszary zainteresowań: literatura współczesna, etyka polska, filozofia i antropologia literatury. Publikowała m.in. w czasopismach “Perspektywy Kultury’, “Hybris”. Organizatorka kilku konferencji naukowych. Współredaktorka tomu Jerzy Andrzejewski czytany na nowo (2015).

Karolina Koprowska – studentka filologii polskiej specjalności antropologiczno-kulturowej i judaistyki w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 2014/2015 i 2015/2016 stypendystka Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Publikowała m. in. w „Wielogłosie” i „Kontekstach Kultury”. Współautorka książki Szczekociny w opowieściach mieszkańców. Czasy przedwojenne i wojna (2014). Redaktorka monografii Wieś: miejsce, doświadczenie, opowieść.

Katarzyna Kuczyńska-Koschany – doktor habilitowana, profesor Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, polonistka, komparatystka, eseistka, prozaik. Zainteresowania badawcze: recepcja poezji francusko- i niemieckojęzycznej w Polsce (R. M. Rilke, J. A. Rimbaud), poezja i jej interpretacja, intersemiotyczność, kultura i Zagłada Żydów aszkenazyjskich. Autorka książek: Rilke poetów polskich (2004; w druku wydanie II), Rycerz i Śmierć. O „Elegiach duinejskich” Rainera Marii Rilkego (2010; wyd. II, e-book, 2015), Interlinie w ciemności. Jednak interpretacja (2012), „Wsje poety Żydy”. Antytotalitarne gesty poetyckie i kreacyjne wobec Zagłady oraz innych doświadczeń granicznych (2013), tomu prozy Zielony promień (2006), współautorka podręcznika Staropolskie korzenie współczesności (2004). Członkini Rady Programowej „Miasteczka Poznań“, Rady Naukowej „Narracji o Zagładzie”, Zespołu Badań nad Literaturą Zagłady IBL PAN, Komitetu Nauk o Literaturze PAN (kadencja 2015-2018), stowarzyszenia Otwarta Rzeczpospolita oraz Rilke-Gesellschaft. Opiekunka Koła Naukowego Miłośników Kultury i Literatury Żydowskiej „Dabru emet“, działającego na polonistyce poznańskiej. Obecnie kieruje Pracownią Badań nad Tradycją Europejską IFP UAM (kadencja 2016-2020).

Anna Łebkowska – profesor doktor habilitowana w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych, Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Główne kierunki zainteresowań naukowych: badanie literatury w perspektywie antropologii kulturowej, teorie genderowe, kategoria narracji, empatia jako antropologiczna kategoria literatury, kategoria cielesności; współczesne teorie fikcji literackiej; teorie możliwych światów, literatura XX i XXI wieku; Autorka książek: Fikcja jako możliwość, wydanie II rozszerzone, 1998; Między teoriami a fikcją literacką, 2001; Empatia. O literackich narracjach przełomu XX i XXI wieku, 2008. Redaktor naczelna „Ruchu Literackiego”.

Alina Molisak – adiunkt w Zakładzie Literatury XX i XXI wieku, Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego; w latach 2007/2008 (sem. zim.) jako tzw. Gastdozentin na Uniwersytecie w Berlinie, a w 2015/2016 – na Uniwersytecie w Hamburgu. Członkini: Gesellschaft für europäisch-jüdische Literaturstudien i Polskiego Towarzystwa Jidyszystycznego. Ostatnie publikacje: współredagowana (z J. Wierzejską) książka Galician Polyphony. Places and Voices (2015), artykuł “Neuland”, czyli dyslokacja ideału, „Przegląd Humanistyczny” 2015, nr 4. Zainteresowania: literatura polsko-żydowska, problemy tożsamości żydowskiej, poetyka przestrzeni miejskich.

Ewa Paczoska – historyk literatury i kultury drugiej połowy XIX w., profesor zwyczajny na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, dyrektor Instytutu Literatury Polskiej, kierownik Pracowni Modernizmu Europy Środkowo-Wschodniej. Opublikowała książki autorskie: Krytyka literacka pozytywistów (1988), Lalka, czyli rozpad świata (1995, II wyd. 2009), Dojrzewanie, dojrzałość, niedojrzałość. Od Bolesława Prusa do Olgi Tokarczuk (2004), Prawdziwy koniec XIX wieku. Śladami nowoczesności (2011) oraz liczne studia i artykuły na temat literatury i kultury modernizmu. Jest redaktorką i współredaktorką kilkunastu tomów zbiorowych, m.in. Modernistyczny Lwów. Teksty życia, teksty sztuki (2009), Konstelacje Stanisława Brzozowskiego (2012), Realiści, realizm, realność. W stulecie śmierci Bolesława Prusa (2013) Przed i po. Wielka Wojna w literaturach Europy Środkowej i Wschodniej (2015), Wiktorianie nad Tamizą i nad Wisłą (2016). Redaktorka serii „Doświadczenie Europy Środkowo-Wschodniej w kulturze modernizmu” (Wydawnictwo Wydziału Polonistyki UW).

Paweł Rams – doktorant w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, absolwent Szkoły Nauk Społecznych IFiS PAN, filologii polskiej oraz filozofii na Uniwersytecie Jagiellońskim, stypendysta Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Członek Ośrodka Studiów Kulturowych i Literackich IBL PAN. Doktorat o recepcji pism Stanisława Brzozowskiego w Polsce w latach 1945-1989 przygotowuje pod opieką prof. Michała Głowińskiego. Uczestnik licznych konferencji, w tym międzynarodowych. Publikował m.in. w „Pamiętniku Literackim”, „interaliach” oraz książkach zbiorowych. Za pracę Śnić męskość. Przemiany męskiego kontinuum w prozie Andrzeja Kuśniewicza otrzymał I wyróżnienie w konkursie na najlepszą pracę magisterską organizowanym przez Gender Studies IBL PAN.

Piotr Sadzik – doktorant w Zakładzie Literatury XX i XXI wieku Instytutu Literatury Polskiej Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, współpracownik Wydziału „Artes Liberales” UW, kustosz Działu Markowników na Uniwersytecie Muri im. Franza Kafki. Jego teksty i tłumaczenia publikowane były m.in. w „Kontekstach”, „Praktyce Teoretycznej”, „Czasie Kultury”, „Przeglądzie Filozoficzno-Literackim”, „Sztuce i Filozofii”, „Widoku” oraz tomach zbiorowych. Współredagował (wraz z Pauliną Kwiatkowską) monografię poświęconą twórczości filmowej Michelangela Antonioniego: Spojrzenie Antonioniego (2015) i (z Hanną Gosk) tom Opowiedzieć (sobie) Polskę. Literackie ślady cezur 1918, 1945, 1989 w szkicach warsztatowych na temat (i obok tematu), (2016). Niebawem ukaże się współredagowany przez niego (oraz Agatę Bielik-Robson) tom Widma Derridy. Przygotowuje doktorat poświęcony twórczości Witolda Gombrowicza rozpatrywanej w kontekście pojęcia „stanu wyjątkowego”.

Tadeusz Sucharski – doktor habilitowany profesor Akademii Pomorskiej w Słupsku. Zainteresowania naukowe: polska literatura Drugiej Emigracji; związki literatury polskiej z literaturą rosyjską i ukraińską; literatura i doświadczenie totalitaryzmu; literatura łagrowa (polska i rosyjska); obszar ULB (Ukraina, Litwa i Białoruś) w literaturze polskiej; poezja Dwudziestolecia międzywojennego; twórczość Fiodora Dostojewskiego. Członek International Dostoevsky Society – przewodniczący polskiej sekcji IDS. Laureat prestiżowej Nagrody Polskiej Akademii Nauk im. Aleksandra Brücknera w dziedzinie literatury i filologii (2011). Autor książek: Dostojewski Herlinga-Grudzińskiego (2002); Polskie poszukiwania „innej” Rosji. O nurcie rosyjskim w literaturze Drugiej Emigracji (2008); współautor popularnonaukowej książki Słownik myśli filozoficznej (2004). Współredaktor książek: Przestrzenie lęku. Lęk w kulturze i sztuce XIX-XX wieku (2006); Autobiografizm i okolice. Prace ofiarowane Profesor Małgorzacie Czermińskiej (2011); Polska – Ukraina. Dziedzictwo i współczesność. Польща – Україна. Спадщина і сучасність (2012); Polacy – Ukraińcy: historia, która łączy i dzieli (2015); Między rusofobią a rusofilią. Poglądy, postawy i realizacje w literaturze polskiej od XIX do XXI wieku (2016). Publikował prace w czasopismach historycznoliterackich („Pamiętnik Literacki”, „Teksty Drugie”, „Przegląd Rusycystyczny”) oraz w książkach zbiorowych w Polsce, Rosji, Ukrainie, Białorusi, Litwie, Węgrzech, Niemczech.

Marta Tomczok – pracuje w Zakładzie Literatury Współczesnej Instytutu Nauk o Literaturze Polskiej Uniwersytetu Śląskiego. Wydała m.in. Metonimie Zagłady. O polskiej prozie 1987-2012 (2013). Jest redaktor naczelną rocznika „Narracje o Zagładzie”. Interesuje się prozą powojenną i współczesną. Przygotowuje publikację o związkach Zagłady z postmodernizmem.

Paweł Tomczok – pracuje w Zakładzie Historii Literatury Poromantycznej Uniwersytetu Śląskiego. Zajmuje się ekonomią literatury.

Jagoda Wierzejska – historyk literatury i krytyk literacki. Doktoryzowała się w Zakładzie Literatury XX wieku Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego w 2011 r. Jest autorką książki Retoryczna interpretacja autobiograficzna. Na przykładzie Andrzeja Bobkowskiego, Zygmunta Haupta i Leo Lipskiego (2012). Za rozprawę doktorską, stanowiącą postawę tej publikacji, zdobyła nagrodę Archiwum Emigracji dla najlepszej pracy doktorskiej o tematyce emigracyjnej. Absolwentka studiów podyplomowych z zakresu marketingu kultury na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW. Współpracuje z Państwowym Instytutem Sztuki Filmowej oraz miesięcznikiem „Nowe Książki”.

Tomasz Wójcik – doktor habilitowany profesor Uniwersytetu Warszawskiego, pracownik Zakładu Literatury XX i XXI wieku Instytutu Literatury Polskiej Wydziału Polonistyki, stypendysta rządu francuskiego w Paryżu (1991), wykładowca na Uniwersytecie Stendhala-Grenoble 3 (1993-1996) i w Akademii Humanistycznej w Pułtusku (1996-2009), zastępca Dyrektora Instytutu Literatury Polskiej UW (od 2012), członek redakcji (od 2007) i redaktor naczelny (od 2010) kwartalnika “Przegląd Humanistyczny”, autor prawie 200 publikacji poświęconych literaturze polskiej i europejskiej XX wieku (w tym 8 książek – ostatnio wydana: Strona Europy. Studia o XX-wiecznej literaturze polskiej i europejskiej), popularyzator wiedzy o literaturze (uczestnik ponad 140 audycji literackich Polskiego Radia).

Marta Wyka – profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, krytyk literacki. Ostatnio opublikowała Niecierpliwość krytyki: recenzje i szkice z lat 1961-2005 (2006), Czytanie Brzozowskiego (2012), Miłosz i rówieśnicy. Domknięcie formacji (2013), a także książki autobiograficzne: Przypisy do życia. Autobiografia (2007) i Przypomniałam sobie (2015). Jest redaktorką serii “Krytyka XX i XXI wieku”.

Marek Zaleski – profesor w Instytucie Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, kierownik Zespołu do Badań nad Kulturą i Literaturą Późnej Nowoczesności.